Dagboek 01: Vakantie

Deze week was het voor mij vakantie. Vakantie vanuit het onderwijs waar ik werk en ook vakantie bij Mindset Shifters. Samen met mijn vriend besloten wij last minute om een wintersport te boeken naar een zonnig gebied. Even weg van alles en iedereen, daar hadden we beiden onwijs veel zin in.

Het nieuwe jaar startte voor mij met veel veranderingen. Laat dat nou precies niet mijn sterkste kant zijn. Het kost mij vaak (ongemerkt) veel energie. Daar kom ik dan pas weer achter op het moment dat er rust is. Het moment dat ik kan landen. En dat was precies wat er gebeurde deze vakantie. Ondanks ik niet (meer) in perfectie geloof, leek dit aardig in de buurt te komen.

Vol op genoten in de zon, op de piste. Vol op genoten van de sauna en het zwembad. Vol op genoten van de boeken (!!) die ik in 5 dagen uit heb gelezen. En vol op genoten van het feit dat ik in slaap mocht vallen in de middag, gewoon omdat ik mij daar volledig aan mocht overgeven.

Terug naar mijn introverte zelf, de kant die ik zeker meer bezit dan extravert zijn. Rust, ritme, regelmaat. De korte momenten per dag voor jezelf inplannen zijn onwijs belangrijk om stress, zo goed mogelijk op te vangen. Op de lange termijn helpt je dat om veerkrachtig te zijn, veerkrachtiger te worden.

Zo’n weekje vakantie tussendoor, helpt je ook zeker om stress tegen te gaan. Om volledig te kunnen opladen. Toen ik nog in de kinderopvang werkte en daarnaast studeerde, was ik niet zo goed in vakantie nemen. Ik had vaak veel overuren. Was ook vaak ziek of verkouden, oververmoeid en in bezit van chronische stress. Dat werd overigens pas een aantal jaren daarna gediagnosticeerd. En op dat punt, toen de arts mij dit vertelde, dacht ik terug aan mijn werkgever in de kinderopvang. Ze zij ooit eens tegen mij, toen ik met vele tranen bij haar zat: “Vakantiedagen en overuren zijn er om op te nemen, om tot rust te mogen komen”.  Ik denk dat ze nooit beseft heeft, dat die woorden nog altijd door mijn hoofd gaan wanneer ik wat extra uren maak.

Nu zet ik de extra uren die ik werk wel in, omdat ik heb geleerd dat het ervoor zorgt dat ik mijn hoofd boven water kan houden en een zo’n ontspannen mogelijk leven kan leiden. Ik zet ze nu wel in, om te zorgen dat ik in mijn eigen kracht blijf staan en vol passie kan leven. Nu zet ik ze wel in, omdat ik het belangrijk vind om energiek te zijn. Om mijn kwaliteiten ook bij mijn naasten te kunnen laten zien. In plaats van thuis te komen en leeg te zijn. In plaats van thuis te komen en geen energie meer te hebben om nog maar iets te doen. Terwijl mijn naasten, de belangrijkste personen in mijn leven zijn.

Deze vakantie deed mij dat mij dat weer beseffen. Ik denk omdat ik ervaarde dat mijn energietank nodig gevuld moest worden. Onbewust namen alle veranderingen de energie bij mij weg. Ik wist het wel en zette daarom heel bewust de korte momenten op een dag in. Iets met: “Practise what you preach.”

Deze vakantie was fijn. De zon was fijn. Het samen zijn was fijn. En ik heb nu nog minder geduld tot het voorjaar wordt. De zon ook weer in Nederland wat vaker tevoorschijn komt. Om mijn handen weer uit de mouwen te steken en in de tuin aan de slag te gaan. Dat vind ik namelijk het fijnste thuisklusje. Maar wel in de zon. Met de buurkinderen die vrolijk aan het spelen zijn. Met de vogels die fluiten. De insecten die je irritant in de weg vliegen. Met de buren die ook buiten zijn. Het geroezemoes om je heen. De bloemen die alles nog mooier maken. Het groen aan de bomen. Maar ik heb nog even geduld.

Vakantie, ik heb beseft hoe belangrijk deze momenten zijn. Hoe leuk ik mijn werk ook vind. Uiteindelijk heeft deze vakantie ervoor gezorgd dat ik weer nieuwe inzichten heb mogen opdoen. En daar ben ik onwijs dankbaar voor. Net zo dankbaar als de woorden die mijn vorige werkgever tegen mij zei.